Kies het land van bestemming
of
Kies het continent van bestemming
Bilharzia is een ziekte die wordt veroorzaakt door een worm, de schistosoma.
De larven van deze wormpjes zwemmen vrij rond in schoon, zoet water en kunnen via de huid bij de mens naar binnen dringen. De larven leggen eitjes in het lichaam en deze eitjes kunnen schade veroorzaken aan de lever, nieren en aan de wand van de blaas en darm. Op lange termijn kunnen de gevolgen van deze schade zeer ernstig zijn.
Enkele uren na contact met besmet water ontstaat er een irritatie van de huid en kan er lichte uitslag verschijnen. Deze symptomen verdwijnen weer, maar enkele weken later, wanneer de eitjes geproduceerd worden, kan er hoge koorts ontstaan. De koorts hoeft niet altijd op te treden, het is ook mogelijk dat u zich enkel niet lekker voelt. Wanneer de infectie doorzet, leidt dit tot buikpijn en verschijnt er bloed in de ontlasting en/of urine.
U loopt een verhoogd risico in bepaalde rivieren en meren in Afrika, het noorden en midden van Zuid-Amerika, de riviergebieden in het Midden-Oosten en delen van Azië.
Er bestaat geen vaccin tegen bilharzia. Het is belangrijk om de volgende maatregelen te nemen:
– vermijd activiteiten in water, zeker als de lokale bevolking daar veel gebruik van maakt, bijv. een ondiep gedeelte van een rivier.
– zwembaden zijn alleen betrouwbaar wanneer het water gezuiverd is en chloor bevat.
– zorg dat uw kleding u beschermt wanneer u toch het water ingaat. Spoel na het zwemmen uw huid goed af met schoon water. Is dat niet mogelijk, droog dan de huid goed af met een ruwe handdoek. De natte kleding moet direct na contact met het water gedroogd worden.
– draag waterschoenen.
– Stromend water (snel) beschermt niet tegen bilharzia.
Als u vermoedt dat u bilharzia hebt, neem dan contact op met een arts. Door een bloedonderzoek kunnen antistoffen tegen de parasiet worden aangetoond. Dit onderzoek wordt minimaal 6 weken na het watercontact uitgevoerd. Soms kan men (later) ook de eitjes van de parasiet in de urine en ontlasting terugvinden. Bilharzia is met medicijnen goed te behandelen.
Buiktyfus is een infectie, die wordt veroorzaakt door een bacterie. Besmetting wordt vooral veroorzaakt door inname van besmet voedsel of water.
Verschijnselen van buiktyfus zijn aanhoudende hoge koorts, algemene malaise, hoofdpijn, verstopping, soms bloederige diarree. In een later stadium kan bewustzijnsdaling optreden en soms uitslag op borst en buik. De ernst verschilt van persoon tot persoon. Zonder behandeling kunnen ernstige complicaties, zoals bijvoorbeeld longontsteking en hersenvliesontsteking optreden.
In gebieden met minder hygiënische omstandigheden moet rekening worden gehouden met het risico op besmetting met de buiktyfusbacterie. In landen met slechte rioleringssystemen en slechte drinkwatervoorzieningen, zoals in veel (sub)tropische landen, komt buiktyfus regelmatig voor. Vaak is in deze landen de controle op de bereiding van voedsel ook onvoldoende. U loopt in deze landen risico op besmetting.
Manieren om besmetting te voorkomen zijn het zeer goed naleven van hygiënische voorschriften én vaccinatie!
Algemene maatregelen zijn:
– drink gebotteld water en gepasteuriseerde melk.
– kook leidingwater ten minste 5 minuten.
– gebruik geen ijsblokjes en eet geen onverpakt ijs.
– poets de tanden met gebotteld water.
– let op dat alle voedsel goed gekookt of doorbakken is.
– eet nooit rauwe schaal- en schelpdieren.
– koop geen voedsel op straat.
– eet alleen fruit en groente die u zelf geschild en gewassen heeft.
Ondanks alle hygiënische voorzorgen blijft de kans op buiktyfus bestaan. Vaccinatie wordt daarom aangeraden. Of u wel of niet gevaccineerd moet worden is afhankelijk van het land dat u bezoekt en de verblijfsduur.
Buiktyfus is te behandelen. Buiktyfus wordt (bijna) altijd behandeld met antibiotica. Als u vermoedt dat u buiktyfus hebt, neem dan contact op met een arts.
Cholera is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door een bacterie. De ziekte wordt overgebracht via besmet water, dat kan door het drinken van besmet water, maar ook door het eten van rauwe vis die in vervuild water heeft gezwommen of door het eten van groente die in besmet water is gewassen. Ook door contact met ontlasting of braaksel van een patiënt kan men besmet worden.
Het typische beeld van cholera begint met het acuut optreden van braken en grote hoeveelheden waterdunne diarree. De diarree wordt beschreven als ‘rijstwater’, licht geelgroen met vlokjes, en nagenoeg geurloos. Opvallend is de afwezigheid van ernstige buikkrampen. Zeurende buikpijn en drukpijn komen wel voor.
Cholera komt voor op bijna alle continenten. In gebieden waar de hygiënische omstandigheden minder zijn is het risico aanzienlijk groter.
Preventie bestaat hoofdzakelijk uit hygiënische maatregelen. Wees voorzichtig met wat u eet en drinkt. Geen rauw vlees, vis, zeevruchten, geen rauwe groentes of salades. Avontuurlijke reizigers die onder primitieve omstandigheden reizen lopen meer risico dan reizigers die verblijven in luxe hotels. U kunt zich ook vaccineren tegen cholera.
Onder bepaalde omstandigheden is vaccinatie noodzakelijk, bijvoorbeeld bij mensen die gaan werken in vluchtelingenkampen. Landen die een vaccinatiebewijs eisen doen dit onder meer om de import van cholera te voorkomen. Er wordt volstaan met een getekende en officieel gestempelde verklaring “cholera medically not indicated”.
De behandeling van cholera is relatief eenvoudig. Cholera wordt behandeld met antibiotica en het aanvullen van het vochttekort. Als u vermoedt dat u cholera hebt, neem dan contact op met een arts.
Dengue, ook wel knokkelkoorts genoemd, is een koortsende infectieziekte die wordt veroorzaakt door het denguevirus. Dit virus wordt van mens op mens overgebracht door de steken van een mug. De mug rust in huis en steekt overdag, met name in de vroege ochtend en de late namiddag. Omdat er meerdere types van het denguevirus zijn, is het mogelijk om meerdere malen dengue te krijgen. Wel is het zo dat men na het doormaken van dengue levenslang beschermd is tegen het specifieke virustype welke deze infectie veroorzaakt heeft.
Acute koorts, hoofdpijn, gewrichtspijn en vaak uitgesproken spierpijn. Na 3 tot 5 dagen kan een vlekkerige huiduitslag ontstaan. In zeldzame gevallen (minder dan 1%) ontstaan huid- en slijmvliesbloedingen. De kans op ernstige verschijnselen is veel hoger als men al een keer dengue heeft doorgemaakt.
Dengue komt in toenemende mate voor in stedelijke gebieden in het Caribisch gebied, Midden-Amerika, Zuid-Amerika, het Indiase subcontinent, Zuidoost-Azië en tropisch Afrika. Vooral tijdens het regenseizoen kan de ziekte epidemische proporties aannemen. Dengue komt naar schatting bij 0,1 tot 1% van de reizigers voor bij een verblijf van een maand in de tropen.
Er bestaat geen vaccinatie tegen dengue. Het is dus van belang dat u zich beschermt tegen muggenbeten. De muggen, die dengue overbrengen steken overdag. Men dient zich dan ook overdag in te smeren met muggenwerende middelen die DEET bevatten. Tijdens middagrust dient men een muskietennet te gebruiken.
Tegen dengue bestaan geen specifieke geneesmiddelen. De behandeling is enkel gericht op het verlichten van de symptomen.
Difterie is een infectieziekte, die wordt veroorzaakt door een bacterie en wordt overgedragen via hoesten en direct contact met een besmette wond.
Het begint met koorts en een soort keelontsteking die zich tot in het strottenhoofd kan uitbreiden en vervolgens benauwdheid kan veroorzaken. Op de keelamandelen en de huig komt een wit taai beslag wat slikken heel moeilijk maakt. Ook de lymfklieren zijn gezwollen en andere slijmvliezen kunnen gaan ontsteken, er komt een zoetige geur uit de mond.
Tetanus is een infectie, meestal veroorzaakt door contact met vuil dat besmet is met sporen van de bacterie. De sporen van de bacterie zijn wijd verspreid. Denk voor besmetting bijvoorbeeld aan het trappen in een geroeste spijker, het krabben van een kat, straatvuil, een hondenbeet etc.
Als zich tetanus ontwikkelt wordt er een gif afgescheiden dat via de zenuwen het ruggenmerg en de hersenen bereikt en ernstige spierkrampen veroorzaakt in de ledematen, kaken, slikspieren en ademhalingsspieren, waardoor een levensgevaarlijke situatie ontstaat.
Polio, ook wel bekend als kinderverlamming, is een infectie van het zenuwstelsel die wordt veroorzaakt door een virus dat meestal wordt overgebracht via de ontlasting.
Meestal verloopt de infectie met polio ongemerkt. Een klein deel krijgt alleen griepachtige verschijnselen. Ernstige verschijnselen treden bij ongeveer 0,5-1% van de patiënten op. Zenuwcellen worden aangetast, wat leidt tot verlamming, slik- en ademhalingsproblemen.
Difterie komt in een aantal ontwikkelingslanden nog vaak voor. In geïndustrialiseerde landen komt als gevolg van grootschalige landelijke vaccinatieprogramma’s bijna geen difterie meer voor.
Tetanus komt nog overal ter wereld voor en omdat het geen ziekte is die tussen mensen overgedragen wordt, zal deze ziekte ook niet verdwijnen door vaccinatie en loopt iedereen die niet gevaccineerd is het risico op tetanus.
Polio komt in ontwikkelingslanden nog regelmatig voor.
Er bestaat een vaccin tegen difterie, tetanus en polio.
Mensen geboren na 01-01-1950 zijn over het algemeen gevaccineerd volgens het Rijksvaccinatieprogramma en volstaan met 1 herhalingsvaccinatie. Mensen geboren voor
01-01-1950 zijn niet gevaccineerd tegen DTP en hebben een volledige vaccinatieserie van 3 injecties nodig.
Difterie en tetanus zijn onder andere te behandelen met antibiotica. Bij polio zijn alleen de symptomen te behandelen.
Filariasis is een ziekte die wordt veroorzaakt door kleine wormen die zich in uw lymfebanen nestelen. De ziekte wordt van mens op mens overgebracht door muggen.
Hoeveel risico iemand loopt om besmet te raken, hangt af van een aantal factoren. Bij kortdurend verblijf is de kans om de ziekte op te lopen niet groot, maar als u langer blijft of veel gestoken wordt door de muggen kunt u wel geïnfecteerd raken. Het grootste risico op de aandoening lopen mensen die lang in gebieden verblijven waar de ziekte veel voorkomt.
Een lichte infectie kan geheel zonder klachten verlopen. De meeste mensen merken weinig van de ziekte, maar in sommige gevallen blokkeren de wormpjes de lymfevaten, waardoor zich vocht in de weefsels hoopt. Door de belemmerde afvoer van lymfe zwelt een arm of been sterk op. Na verloop van tijd wordt de huid dikker en stugger. Dit wordt olifantziekte genoemd. De ophoping van vocht kan zowel bij mannen als bij vrouwen ook optreden in de schaamstreek. Bij mannen kan dat gepaard gaan met een zwelling van de balzak of de penis. Bij vrouwen kunnen de uitwendige schaamlippen sterk opzetten.
Filariasis komt voor in Afrika, een deel van Zuid-Amerika, Zuidoost-Azië en op de Eilanden in de Stille Oceaan.
Er bestaat geen vaccin tegen filariasis. Het is belangrijk om te voorkomen dat u geïnfecteerd wordt. Zorg dat u zo weinig mogelijk gestoken wordt:
– bedek uw huid zoveel mogelijk (draag lange mouwen, lange broeken, sokken).
– slaap onder een klamboe.
– smeer onbedekte huid in met een muggenwerend middel dat DEET bevat.
Filariasis is te behandelen met medicatie. Als u vermoedt dat u filariasis hebt, neem dan contact op met een arts.
Gele koorts is een vrij zeldzame maar ernstige tropische ziekte die wordt veroorzaakt door een virus. Dit virus komt voor bij apen en wordt door de beet van bepaalde muggensoorten overgedragen van apen naar de mens.
3 tot 6 dagen na besmetting kunnen zich de eerste verschijnselen voordoen. Zo’n 90% van de gevallen verloopt mild. Er is veelal sprake van een grieperig gevoel en lichte temperatuursverhoging. De ziekte kan zelfs verlopen zonder specifieke verschijnselen. In zo’n 10% van de gevallen verloopt gele koorts zeer ernstig.
Gele koorts komt uitsluitend voor in Afrika en Zuid-Amerika. Tijdens het regenseizoen en het begin van het droge seizoen is de kans om besmet te worden met gele koorts groter dan normaal.
Vaccinatie is de enige manier om tegen gele koorts beschermd te zijn. Het is een zeer effectief vaccin. Om te voorkomen dat gele koorts zich kan verspreiden, stellen sommige landen waar gele koorts voorkomt de vaccinatie verplicht!
Tegen gele koorts bestaan geen specifieke geneesmiddelen. De behandeling is enkel gericht op het verlichten van de symptomen.
Hepatitis A (geelzucht) is een virusinfectie van de lever en is erg besmettelijk. Overdracht vindt met name plaats via besmet water en voedsel, maar kan ook via besmette voorwerpen en handen plaatsvinden. De kans op besmetting neemt toe naarmate de hygiënische omstandigheden slechter zijn. Voedingsmiddelen die besmet kunnen zijn via water of ongewassen handen van de voedselbereider zijn bijvoorbeeld rauwe groenten, fruit, salades, schepijs en schaal- en schelpdieren.
De meest opvallende verschijnselen van een hepatitis A infectie zijn: algemene malaise, koorts, hoofdpijn, vermoeidheid, gebrek aan eetlust, misselijkheid en braken, pijn in de bovenbuik, diarree, gevolgd door donkere urine en lichtgekleurde ontlasting en vaak een gele verkleuring van de huid en het oogwit (geelzucht).
Overal waar de hygiëne en sanitaire voorzieningen te wensen overlaten bestaat het risico op hepatitis A infectie.
Het hepatitis A vaccin is het beste advies om hepatitis A te voorkomen. Zelf kunt u zorgen voor een goede persoonlijke hygiëne en let goed op met het eten van rauwe groenten, fruit, salades, schepijs en schaal- en schelpdieren.
Er is geen behandeling met medicijnen voor hepatitis A. De ziekte moet haar natuurlijke beloop hebben. Als men zich grieperig voelt en huid, oogwit, ontlasting en urine verkleuren, kan er contact worden opgenomen met de huisarts. Door middel van bloedonderzoek kan de diagnose gesteld worden en worden adviezen geven om te voorkomen dat de besmetting aan anderen wordt overgedragen. Hepatitis Aduurt in de meeste gevallen niet langer dan 6 weken.
Hepatitis B is een andere besmettelijke virusinfectie van de lever. Besmetting ontstaat door contact met besmet bloed, bloedproducten of lichaamsvocht (sperma en vaginaal vocht). Veel mensen denken dat besmetting vooral door seks plaatsvindt, maar het kan al door een besmet scheermesje bij de lokale kapper, een bezoek bij de manicure of door het hechten van een wondje. Ook kan iemand besmet raken bij het zetten van een tatoeage of een piercing.
Mensen hebben last van hoofdpijn, buikpijn, lichte koorts en voelen zich moe. Het is daardoor vaak niet echt duidelijk dat het om een hepatitis B infectie gaat; het zou net zo goed een ‘griepje’ kunnen zijn. Later kan de ontlasting lichter van kleur worden en de urine donkerder. Ook de huid en het oogwit kunnen gelig van kleur worden.
Het duurt 2-6 maanden voordat de eerste klachten optreden, maar iemand is vanaf dag 1 een bron van besmetting voor anderen.
In landen waar veel mensen besmet zijn met het hepatitis B virus, is het risico op besmetting groter. Er zijn gebieden in de wereld waar 10-15% van de bevolking hepatitis B heeft.
Vaccinatie is de beste bescherming tegen hepatitis B. Of u wel of niet in aanmerking komt voor inenting tegen hepatitis B hangt af van wat u gaat doen tijdens de vakantie en hoe lang u daar blijft.
Acute hepatitis B geneest bijna altijd vanzelf, binnen een half jaar. Een gezonde voeding en leefstijl bevordert de genezing, maar behandeling is meestal niet nodig.
Er zijn verschillende medicijnen die gebruikt worden bij de behandeling van chronische hepatitis B. De behandeling is verschillend per persoon. De specialist bepaalt de behandeling op basis van de leverfuncties, het type virus, de klachten en persoonlijke factoren.
Een HIV-infectie is een besmetting met het HIV-virus. Dit virus dringt het menselijk afweersysteem binnen en beschadigt dit. Hierdoor is het lichaam niet meer beschermd tegen verschillende infecties en ziekten. In een later stadium van de HIV-infectie ontstaat de ziekte AIDS. Het virus wordt door bloed-bloed contact of onbeschermd seksueel contact overgebracht.
Veel mensen die besmet raken met HIV hebben in eerste instantie geen verschijnselen. Sommigen krijgen verschijnselen zoals koorts, hoofdpijn, lusteloosheid en vergrote lymfeknopen in de nek en de lies. Dit gebeurt meestal in de eerste 1 à 2 maanden na de besmetting. De meeste mensen hebben ook na meerdere jaren nog geen verschijnselen. Naarmate de tijd vordert, raakt het immuunsysteem verder verzwakt en wordt iemand gevoelig voor andere infecties. Het is belangrijk te weten dat een heel kleine groep mensen heel lang geen verschijnselen heeft en het virus toch kan doorgeven aan anderen. Het eindstadium van deze infectie is de ziekte AIDS.
Het virus komt in alle landen voor: in de westerse wereld nog hoofdzakelijk bij bepaalde risicogroepen zoals drugverslaafden en personen met veel wisselende onbeschermde seksuele contacten. In Afrika, Azië, Latijns-Amerika, Oost-Europa en het Caribische gebied, komt het virus op veel grotere schaal voor onder heteroseksuele bevolkingsgroepen.
De enige manier om besmetting met het virus te voorkomen is het voorkomen van risicovol gedrag, zoals het delen van naalden en het hebben van onbeschermde seks. Het gebruik van condooms kan verspreiding van de ziekte voorkomen, maar is niet altijd even betrouwbaar.
Door vroeg met een behandeling te beginnen kan de infectie worden afgeremd. Een HIV-infectie wordt behandeld met geneesmiddelen.
Hoogteziekte is een verzamelnaam voor ziekteverschijnselen die ontstaan tijdens het klimmen naar of het verblijven op grote hoogte. De oorzaak is het lage zuurstofgehalte van de lucht, waardoor het zuurstofgehalte in het bloed daalt en klachten kunnen ontstaan. Hoogteziekte kan optreden als men zich onvoldoende aan de hoogte heeft kunnen aanpassen. Hoe hoger het verblijf of hoe sneller de stijging, hoe groter de kans op hoogteziekte. Over het algemeen treedt hoogteziekte pas op boven de 2500 meter. De gevoeligheid voor hoogteziekte verschilt per persoon, waardoor er soms ook op lagere hoogte klachten optreden. Daarentegen krijgen sommige mensen helemaal geen klachten bij verblijf op hoogte. Ooit eenmaal hoogteziekte gehad, dan is de kans op een volgende keer bijna 100%.
Klachten van milde hoogteziekte ontstaan meestal enkele uren tot een dag na aankomst op grote hoogte. De verschijnselen bestaan uit hoofdpijn, kortademigheid, misselijkheid en het gevoel van een kater. In het begin zijn de symptomen mild en herkent u het zelf vaak niet. Hoofdpijn is meestal de eerste uiting en moet als alarmsymptoom gezien worden. Gemiddeld duren de klachten een halve dag; soms duren de klachten weken. De aandoening is goedaardig op voorwaarde dat u niet verder stijgt zolang er klachten zijn. Milde hoogteziekte kan overgaan in ernstige hoogteziekte. De hoofdpijn en de kortademigheid verergeren en treden ook in rust op, met name ’s nachts. U kan zo sloom worden dat hulp nodig is bij eten en aankleden. Bij lopen ontstaat een dronkenmansloop. Deze aandoening is goedaardig als u afdaalt om te acclimatiseren. Onbehandeld kan hoogteziekte leiden tot vocht in de longen en hersenen, met coma en de dood als gevolg.
– stijg langzaam naar hoogtes boven de 2500 meter.
– stijg boven de 2500 meter maximaal 300 meter per overnachting. Het is verstandig om telkens 2 à 3 nachten te acclimatiseren op de bereikte hoogte alvorens hoger te gaan.
– drink voldoende, d.w.z. een aantal liters per dag, en gebruik geen alcohol of slaapmiddelen.
– overleg met uw arts als u een hart- en/of longaandoening heeft. In dat geval heeft u namelijk een verhoogd risico om hoogteziekte te krijgen.
– om het acclimatiseren te bevorderen kan de arts een medicijn voorschrijven: acetazolamide (Diamox). Het wordt voorgeschreven als te verwachten is dat algemene maatregelen niet voldoende effectief zullen zijn. Dat hangt af van de snelheid van stijgen en uw gezondheidstoestand. De dosis is afhankelijk van uw gewicht.
– vraag uw reisgenoten om op elkaar te letten op tekenen van hoogteziekte. Soms heb je het zelf niet zo in de gaten.
– U neemt het middel om hoogteziekte te voorkomen. Begin 24 uur voor het stijgen boven de hoogte waarop problemen te verwachten zijn. Neem ’s ochtends …… en ’s avonds …… tablet. Ga door tot 2 dagen na het bereiken van de maximale hoogte.
– U neemt het middel bij milde klachten. Start als u hoofdpijn krijgt. Neem ’s ochtends …… en ’s avonds …… tablet. Ga door tot 2 dagen na het bereiken van de maximale hoogte.
NB: zolang er symptomen zijn mag u niet verder stijgen!! Daarna wel.
Mogelijke bijwerkingen van acetazolamide zijn: tintelingen in armen of benen, verandering van smaak, misselijkheid en vaker en meer plassen. Ook komen sufheid, verwardheid en hoofdpijn voor. Lees voor gebruik altijd goed de bijsluiter.
Milde hoogteziekte: stijg niet verder. Neem acetazolamide als dat voorgeschreven is. Daal evt. af als de verschijnselen niet binnen enkele dagen verbeteren. Bij hoofdpijn kunt u paracetamol gebruiken. Als de klachten voorbij zijn, mag u voorzichtig verder stijgen.
Ernstige hoogteziekte: daal direct af en zoek medische hulp (o.a. medicijnen en zuurstof).
Bedenk dat de toegang tot medische zorg beperkt is bij verblijf in afgelegen gebieden!!
Kijk voor meer informatie over hoogteziekte op https://www.hoogteziekte.info
Het is aan te raden 2 maanden voor aanvang van uw reis bij ons een afspraak te maken voor uw persoonlijk advies.
U kunt ons op werkdagen bereiken
tussen 8:00 – 17:00 uur.
Telefoon
Huisartspraktijk Coolen-Van Drongelen
0495-633345
Groepspraktijk Nederweert
0495-631323